پوسیدگی های دندانی در کودکان و نوجوانان

پوسیدگی دندان یکی از رایج‌ترین مشکلات بر روی کره زمین است. تخمین زده می‌شود که در صورت عدم درمان پوسیدگی دندان، سالانه در حدود ۲۷ میلیارد دلار آمریکا به اقتصاد جهانی زیان وارد می‌‌شود.

پوسیدگی های دندانی در کودکان و نوجوانان

پوسیدگی های شیرخواری :

در سال های اخیر ، مشخص شده است که تغذیه درازمدت کودک با شیشه شیر بیش از حد معمولی که کودک از شیشه گرفته شده و با غذای جامد آشنا می‌شود ، ممکن است منجر به پوسیدگی های اولیه و حاد گردد.
کودک در هنگام خواب بعدازظهر یا شب ، با شیشه شیر یا نوشیدنی های حاوی مواد قندی خوابانده می‌شود. کودک به خواب رفته ، شیر یا مایع شیرین شده ، اطراف دندان های جلو در فک بالا را در برمی‌گیرد. مایع محتوی کربوهیدرات ، محیط بسیار مناسبی را برای پرورش میکروارگانیسم‌های اسیدوژنیک فراهم می‌آورد. جریان بزاق در طی خواب کاهش یافته و سرعت تخلیه و پاک شدن مایع از حفره دهان آهسته می‌شود.
اگر شیر بر روی دندان های راکد باقی بماند ، لاکتوز شیر انسان ، همانند شیر گاو ، می‌تواند پوسیدگی زا باشد.

پوسیدگی های دندانی در کودکان و نوجوانان

محققان توصیه می کنند که نوزاد را از بدو تولد حین تغذیه در دست نگهداری کنید. کودکی که در هنگام شیر خوردن به خواب می‌رود ، باید وادار به آروغ زدن شود و سپس در رختخواب گذاشته شود ، بعلاوه والدین باید به محض رویش دندان های کودک مسواک زدن را آغاز نموده و تغذیه با شیشه را همینکه کودک بتواند با فنجان بنوشد ، در حدود دوازده ماهگی قطع نمایند.
برخی مولفان پی بردند کودکانی که بطور طولانی مدت از پستان مادر شیر می‌خورند ، تمایل به ایجاد عادات نامناسب غذایی دارند ، که باعث می‌شود آن ها را در معرض خطر پوسیدگی در سال ها اولیه زندگی قرار دهد. پوسیدگی های اولیه دوره دوره کودکی را می‌توان با مشاوره زود هنگام با والدین پیشگیری نمود. این یکی از دلایلی است که ما پیشنهاد می‌کنیم ، اولین معاینه دندانپزشکی کودکان باید بین شش تا دوازده ماهگی صورت گیرد ، یعنی زمانیکه احتمالا پوسیدگی های اولیه دوره کودکی بوجود نیامده است.

پوسیدگی های دندانی در کودکان و نوجوانان

علت پوسیدگی های دندانی

بطور کلی توافق حاصل شده است که ، پوسیدگی‌های دندانی در نتیجه اسید ناشی از عملکرد میکروب ها بر روی کربوهیدرات ها حاصل می‌شود.این روند با از دست دادن مواد معدنی و حل شدن آن ها مشخص شده و با تجزیه مواد غیر معدنی دندان ادامه پیدا می‌کند.
مطالعات نشان می‌دهدکه پوسیدگی های دندانی در غیاب میکروب ها رخ نخواهد داد. حیواناتی که در محیط عاری از میکروب نگهداری می‌شوند ، حتی وقتی با رژیم پر کربوهیدرات هم تغذیه شوند ، بدون پوسیدگی خواهند بود. با این حال ، وقتی میکروب هایی را از حیوانات دارای پوسیدگی های فعال به این حیوانات تلقیح و سپس آن ها غذاهای پوسیدگی زا تغذیه کردند پوسیدگی در آن ها ایجاد شد.
تعدادی از میکروب ها می‌توانند به اندازه کافی اسید ایجاد کنند تا مواد معدنی ساختمان دندان را در خود حل کنند ، بویژه میکروب استرپتوکوکهای اسید اوریک.

کنترل پوسیدگی های دندانی :

راه های علمی زیادی برای کنترل پوسیدگی های دندانی در مطب خصوصی قابل اجرا می‌باشد. بسیاری از درمانگرها این اقدامات کنترلی را با درجات مختلفی از موفقیت آزموده‌اند. با این حال غیرممکن است با قدرت تاکید کرد که هیچ یک از این راه ها برای کنترل پوسیدگی های دندانی کاملا رضایت بخش نبوده‌اند. حذف پوسیدگی های وسیع ، بعنوان اقدام اولیه در کنترل پوسیدگی های حاد دندانی مزایا زیادی دارد. حذف پوسیدگی های سطحی و پر کردن حفره با مواد مخصوص ، حداقل به طور موقت روند پوسیدگی را متوقف نموده و از پیشروی سریع آن به سمت پالپ ( عصب )جلوگیری می‌کند.
این کار همچنین به دندانپزشک فرصتی می‌دهد تا علت این مشکل را تعیین و ارائه طرح روش پیشگیری و ترمیمی را جهت کنترل دائمی مشکل فراهم سازد.

کاهش دریافت کربوهیدرات هایی که به سرعت تخمیر می‌شوند :

همرا با حذف پوسیدگی های بزرگ و تلاش در جهت کند نمودن میزان حملات پوسیدگی‌ها ، باید سعی در مشخص کردن عادات غذایی تمامی بیمارانی که مشکل پوسیدگی دندانی دارند نمود. بعضی مطالعات جالب ، ارتباط بین رژیم غذایی و پوسیدگی های دندانی را نشان داده‌اند. در نتیجه این مطالعات ، تاکید فراوانی بر این مرحله از برنامه کنترل پوسیدگی شده است.

مطالعات انجام شده نشان می‌دهد که گروهی از بیماران با رژیم غذایی پر چربی و کم کربوهیدرات ، بویژه عاری از قند ، دارای فعالیت پوسیدگی کمی بودند. هنگامیکه قند تصفیه شده در رژیم غذایی به شکل مکمل در وعده غذایی اضافه شد ، هنوز هم فعالیت پوسیدگی کم بود یا وجود نداشت. با این حال ، هنگامیکه کارامل بین وعده های غذایی داده شد ، افزایش زیادی در تعداد ضایعات پوسیدگی های جدید رخ داد. از این مطالعات نتیجه گرفته شد که فعالیت پوسیدگی های دندانی می‌تواند با مصرف مواد قندی افزایش یابد ، به شرطی که قند مورد استفاده به آسانی بر روی سطح دندان باقی بماند. هرچه تعداد دفعات مصرف این نوع قند بین وعده های غذایی بیشتر باشد ، میزان پوسیدگی های دندانی بیشتر خواهد بود.

مقالات مشابه

در صورت علاقه مندی به مطالعه بیشتر درباره پوسیدگی های دندانی در کودکان و نوجوانان می‌توانید از مقالات معتبر زیر استفاده کنید :