ترس از دندانپزشکی : از کودکان تا بزرگسالان

ترس از مراجعه به دندانپزشکی، که به عنوان دنتوفوبیا نیز شناخته می شود، یک مسئله شایع است که به طور قابل توجهی بر سلامت دهان و دندان افراد تأثیر می گذارد. این اضطراب می تواند در هر سنی ایجاد شود ، اما اغلب به روش های مختلف در بین کودکان و بزرگسالان ظاهر می شود.
ترس از دندانپزشکی : واکنش طبیعی یا فوبیا ؟
ترس ناشی از اضطراب از دندانپزشکی به عنوان واکنشی طبیعی و نسبتا شایع نسبت به مراجعه به مطب دندانپزشک تعریف میشود که در آن فرد پیش یا حین اجرای فرایند درمان دچار نگرانی ، تپش قلب ، تعریق یا علائم گوارشی خفیف تا متوسط میگردد.
اما فوبیای دندانپزشکی (Dentophobia) گونهای فوبیای خاص است که با ترس شدید، غیرمنطقی و ناتوانکننده از درمانهای دهان و دندان شناخته شده و معمولا منجر به اجتناب عمده یا کامل از مراجعات ضروری میشود.
در حالی که ترس ناشی از اضطراب در بسیاری موارد با توضیح مراحل درمان ، تکنیکهای تنفس و مدیریت استرس قابل کنترل است ؛ فوبیا نیازمند مداخلات تخصصیتری همچون رفتاردرمانی شناختی ، هیپنوتراپی یا دارودرمانی است.
ویژگی | ترس ناشی از اضطراب دندانپزشکی | ترس ناشی از فوبیای دندانپزشکی |
---|---|---|
شدت احساس | خفیف تا متوسط | شدید و اغلب ناتوانکننده |
توانایی مراجعه | با وجود نگرانی، مراجعه ممکن است | اکثراً اجتناب کامل از درمان |
طول مدت واکنش | محدود به جلسات درمان | فراتر از کل فرآیند درمان، حتی هفتهها قبل |
نیاز به مداخلۀ تخصصی روانشناختی | گاهی لازم است | اغلب لازم است (مانند رفتاردرمانی) |
علائم و نشانه های دنتوفوبیا
- علائم جسمانی
- تپش سریع یا نامنظم قلب
- تعریق شدید (بهویژه کف دست)
- لرزش دست یا پا
- حالت تهوع یا ناراحتی معده
- خشکی دهان یا گلودرد
- علائم روانی – رفتاری
- افکار مزاحم و نگرانی شدید درباره درد یا عوارض
- احساس بیکفایتی یا ناتوانی کنترل شرایط
- احساس خفگی یا ترس از خفه شدن
- اجتناب فعال (لغو مکرر وقت دندانپزشکی)
- درخواست مفرط آرامبخش یا بیحسی قبل از درمان
محرکهای دنتوفوبیا
- صداها : صدای مته دندانپزشکی، مکش آب و هوا
- موقعیت ها : دراز کشیدن روی صندلی و باز بودن دهان
- حس ها : بوی مطب ( ضدعفونیکنندهها ) ، لمس غیرمنتظره لثه یا دندان
- تجربیات گذشته : خاطرات دردناک درمانهای قبلی یا ترسیده کردن توسط اطرافیان
- اطلاعات منفی : دیدن فیلمهای ترسناک دندانپزشکی یا شنیدن موارد منفی از دیگران
افراد مبتلا به ترس یا فوبیا از چه چیزهایی میترسند ؟
- فرد با ترس ناشی از اضطراب دندانپزشکی
- اغلب از درد موقتی ، سوزش تزریق بیحسی و عدم کنترل موقعیت میترسد.
- نگرانی اصلی : « آیا درد دارد ؟ » ، « چقدر طول میکشد ؟ »
- فرد با فوبیای دندانپزشکی
- ترسهای عمیقتری مانند خفگی، افتادن از صندلی ، بیهوشی کامل یا بروز حادثه پزشکی جدی.
- ممکن است افکار غیرمنطقی مثل « حتماً اینبار اشتباه میکنند و من را نابود میکنند »
چه کسانی بیشتر در معرض ابتلا به فوبیای دندانپزشکی هستند ؟
افرادی که بیشترین احتمال را برای ابتلا به دِنتوفوبیا ( فوبیای دندانپزشکی ) دارند ، معمولاً دارای یکی یا چند مورد از عوامل زیر هستند :
- سابقه تجربیات منفی یا دردناک در مطب دندانپزشکی
خاطرات درد ، ناراحتی یا برخورد ناخوشایند دندان پزشک در مراجعات قبلی ، بهویژه در کودکی ، شایعترین عامل پیش زمینه ای برای دِنتوفوبیا است . - سایر اختلالات اضطرابی یا فوبیاها
کسانی که از پیش دچار اختلال اضطراب عمومی ، اختلال هراس ( پانیک ) ، یا فوبیای خاص دیگری ( مثلاً هراسی از سوزن یا خفگی ) باشند ، در معرض خطر بالاتری قرار دارند . - سابقه خانوادگی اختلالات اضطرابی یا فوبیا
وجود یک یا چند عضو خانواده با اختلال اضطراب یا فوبیای خاص ، احتمال انتقال ژنتیکی یا یادگیری مشاهدهای ترس را افزایش میدهد . - ویژگیهای شخصیتی و هیجانی
افراد با تمایلات کمالگرایانه ، نوروتیک ( ناپایدار هیجانی) ، دارای آستانه پایین تحمل درد یا حساسیت بیشازحد به صداها و حسهای دندانپزشکی در خطر بالاتری هستند . - الگوگیری و تأثیرات اجتماعی
شنیدن یا مشاهده نگرانی و ترس دیگران — مثلاً والدین یا دوستان — میتواند ترس از دندانپزشکی را در افراد بدون تجربه مستقیم نیز برانگیزد. - احساس شرم یا نقض حریم خصوصی
شرمساری از وضعیت دندان ها ، بوی دهان یا حضور نزدیک دندانپزشک میتواند احساس آسیبپذیری و کنترل نداشتن را تشدید کند و به فوبیا منجر شود . - سوءمصرف مواد یا سابقه تروماهای غیرمرتبط
افراد دارای اختلالات مصرف الکل یا دارو ، یا کسانی که سابقه سوء استفاده جسمی یا روانی دارند ، ممکن است واکنشهای اضطرابی شدیدتری نسبت به درمان دندانپزشکی نشان دهند.
در نظر داشته باشید که وجود هر یک از این عوامل لزوماً به معنای ابتلای قطعی به دنتوفوبیا نیست ، اما موجب افزایش احتمال تجربه هراس و اجتناب مزمن از مراجعه به دندانپزشک میگردد.
فوبیاهای مرتبط
فوبیاهای متعددی میتوانند با دِنتوفوبیا (فوبیای دندانپزشکی) همراه یا زمینهساز آن باشند ، از جمله :
- تراپانوفوبیا (Trypanophobia) : ترس از سوزن و تزریق که در طی بیحسی موضعی رایج است و میتواند به شدت اضطراب مراجعه به دندانپزشک را تشدید کند.
- هموفوبیا (Hemophobia) : ترس از دیدن خون یا جراحات ، که در برخورد با خونریزی لثه یا دندانپزشکی تهاجمی بروز مییا.بد
- آیاتروفوبیا (Iatrophobia) : ترس از پزشکان و درمانهای پزشکی، که میتواند مواجهه با دندانپزشک را به یک تجربه تهدیدآمیز تبدیل کند.
- الگوفوبیا (Algophobia) : ترس از درد ، از مهمترین محرکهای اضطراب دندانپزشکی است ، زیرا بیماران همواره نگران تجربه درد در طول درمان هستند.
- امتو فوبیا (Emetophobia) : ترس از استفراغ یا تهوع، بهخصوص در مواقعی که بیماران به دلیل لمس یا فشار روی ناحیه حلق احساس تهوع میکنند.
- هافهفوبیا (Haphephobia) : ترس از لمس شدن ، که در لمس ناگهانی لثه یا دندان و قرارگیری ابزارهای دندانپزشکی در دهان بروز مییابد.
- کلستروفوبیا (Claustrophobia) : ترس از فضاهای بسته یا محدود، هنگامی که بیمار روی صندلی بهصورت ثابت دراز میکشد و احساس محبوسشدن میکند.
- فاگوفوبیا (Phagophobia) : ترس از خفگی یا بلعیدن ، مخصوصاً وقتی حین کار روی ناحیه حلق یا گلو احساس خفگی « غیرواقعی » ایجاد میشود.
- میسوفوبیا (Mysophobia/Germophobia) : ترس از میکروبها و آلودگی ، که فضای کلینیک دندانپزشکی و ابزار استریل میتواند این حساسیت را تحریک کند.
هر یک از این فوبیاها میتواند بهصورت مستقیم یا غیرمستقیم ، از طریق تحریک علائم جسمانی و روانی ، شدت دِنتوفوبیا را افزایش دهد و نیاز به مداخلات تخصصی روانشناختی را بیشتر کند.
ترس از دندانپزشکی در کودکان

اضطراب کودکان از مراجعه به دندانپزشکی ، نگرانی که کودکان نسبت به مراجعه به دندانپزشکی احساس می کنند یک نگرانی گسترده است و ممکن است ناشی از عوامل متعددی باشد.برخی از این عوامل عبارتند از بسیاری از کودکان به دلیل تجربیات ناگوار ، محیطهای نا آشنا یا حتی صداهای ناشی از ابزارهای دندانپزشکی دچار ترس میشوند. این ترس میتواند ناشی از عوامل زیر باشد :
تجربیات منفی گذشته :
اگر کودک قبلاً تجربهای دردناک در دندانپزشکی داشته باشد ، ممکن است از رفتن به دندانپزشک امتناع کند.
عدم شناخت :
کودکان معمولاً از چیزهای ناشناخته میترسند. عدم شناخت کودک از محیط و ابزار دندانپزشکی موجب اضطراب و ترس میشود.
اضطراب والدین :
با توجه به اینکه رفتار واضطراب والدین نیز بر روی کودکان تأثیر میگذارد. اگر والدین از دندانپزشکی بترسند، این احساس به کودکان منتقل میشود.
ترس از تهوع :
رفلکس گگ در دندانپزشکی انقباض ناخودآگاه گلو و حالت تهوع بر اثر تحریک ناحیه عقبی دهان است که با آرام سازی ، بی حسی موضعی یا آرام بخشی قابل کنترل میشود.

راهکار های غلبه بر ترس از دندانپزشکی ( دنتوفوبیا )
غلبه بر ترس از دندانپزشکی (دنتوفوبیا) میتواند چالشبرانگیز باشد، اما با استفاده از استراتژیهای مناسب و مراجعه به روانشناس و تکنیکهای مدیریت اضطراب، میتوانید این ترس را کاهش دهید یا از بین ببرید. در ادامه چند روش مؤثر برای مقابله با این ترس آورده شده است:
1. انتخاب دندانپزشک مناسب
جستجو برای دندانپزشک دلسوز : یک دندانپزشک که تجربه کار با بیماران مضطرب دارد و به احساسات شما توجه میکند، میتواند به شما کمک کند احساس راحتی کنید.
بررسی نظرات : نظرات بیماران قبلی و تجربیات آنها میتواند در انتخاب یک دندانپزشک مناسب به شما کمک کند.
2. آموزش و کسب اطلاعات
آگاهی از روند درمان: در مورد روشهای دندانی که قرار است انجام شود، اطلاعات بیشتری کسب کنید. دانستن اینکه دقیقا چه اتفاقی میافتد میتواند ترس شما را کاهش دهد و همچنین پرسش از دندانپزشک در مورد سوالاتی که ذهن شما را مشغول کرده و موجب اضطراب شما میشود هم میتواند کمک کننده باشد.
3. استفاده از تکنیکهای آرامشبخشی
تنفس عمیق : قبل و در طول درمان، تمرین تنفس عمیق میتواند به کاهش اضطراب کمک کند.
مدیتیشن و یوگا : این نوع تمرینات میتوانند به ایجاد آرامش و کاهش استرس کمک کنند.
4. ملاقاتهای تدریجی
مراجعههای کوتاه : میتوانید با قرار ملاقاتهای کوتاه و بدون درمانهای پیچیده شروع کنید تا به تدریج اعتماد به نفس شما افزایش یابد.
آشنا شدن با دندانپزشک : در ملاقاتهای ابتدایی، با دندانپزشک گپ بزنید و در مورد نگرانیهای خود صحبت کنید.
5. استفاده از آرامبخشها
داروهای آرامبخش : در صورت نیاز و با مشورت دندانپزشک، میتوانید از آرامبخشهای خوراکی یا تزریقی استفاده کنید تا اضطراب شما کاهش یابد.
تکنیکهای بیحسی : برخی از دندانپزشکان از روشهای پیشرفته بیحسی استفاده میکنند که ممکن است درد را به حداقل برساند.
6. تعیین کد و گفتمان
کد محرک : یک کد تعیین کنید که به دندانپزشک نشان دهد که شما نیاز به توقف دارید. این احساس کنترل میتواند به کاهش نگرانی کمک کند.
گفتگو در مورد احساسات : در طول درمان با دندانپزشک صحبت کنید و احساسات خود را بیان کنید. این کار به شما حس حمایت و تسکین میدهد.
7. حمایت از خانواده و دوستان
همراهی : یکی از اعضای خانواده یا دوستان را با خود ببرید. حضور آنها میتواند حس امنیت بیشتری به شما بدهد.
مشاوره : از افراد نزدیک به خود که تجربه مشابهی دارند، راهنمایی بگیرید.
8 . مشاوره روانشناختی
درمانهای شناختی-رفتاری : اگر ترس شما بسیار شدید است، مشورت با یک روانشناس میتواند به شناسایی و تغییر الگوهای تفکر منفی کمک کند.
روشهای مواجههای : این نوع درمانها میتوانند به شما کمک کنند تا به تدریج با ترسهای خود مواجه شوید و آنها را کاهش دهید.
9. سازماندهی زمان
برنامهریزی مراجعهها : سعی کنید زمان مراجعهها و فعالیتهای خود را به گونهای تنظیم کنید که در حالت آرامش باشید.
10. هیپنوتیزم
استفاده از تکنیک های خود هیپنوتیزمی که همان ترکیبی از خود تلقینی مثبت و تنفس های عمیق و مراقبه میباشد میتواند قبل از شروع درمان استفاده شود.
این مراحل میتوانند به شما کمک کنند تا ترس از دندانپزشکی را مدیریت کنید و به تدریج بر آن غلبه کنید.
راه های کاهش ترس در کودکان

کاهش ترس از دندانپزشکی در کودکان نیازمند توجه ویژه و روشهای مؤثر است. در ادامه به برخی راهکارها و شیوههایی اشاره میکنم که میتواند به این هدف کمک کند :
1. ایجاد محیط دلپذیر
فضای دوستانه : طراحی مطب به صورت جذاب و شاداب با رنگهای دلچسب و نمایش وسایل بازی کمک میکند تا کودکان احساس راحتی بیشتری کنند.
وسایل سرگرمکننده : فراهم کردن کتابهای داستان، اسباببازیها و لوازم رنگآمیزی در اتاق انتظار کودک را مشغول و استرسش را کاهش میدهد.
2. آموزش قبل از مراجعه
توضیحات درباره مراحل درمان : والدین میتوانند پیش از مراجعه، به راحتی مراحل درمان را برای کودک توضیح دهند تا او را به آشنایی با این فرایند تشویق کنند.
استفاده از قصه و تصویر : نشان دادن داستانهای مرتبط با دندانپزشکی یا ویدئوهای آموزنده میتواند ذهن کودک را آماده کند و ترسش را کم کند.
3. کمک افزار جیلو :

کمک افزار جیلو میتواند به عنوان ابزاری موثر در کاهش ترس کودکان در دندانپزشکی مورد استفاده قرار گیرد. این ابزار شامل ویژگیهایی است که به کودکان کمک میکند تا احساس آرامش بیشتری داشته باشند و تجربه بهتری از مراجعه به دندانپزشکی داشته باشند. برای مشاهده جزییات اینجا کلیک کنید.
4. تکنیکهای کاهش اضطراب
نفسگیری عمیق : آموزش روشهای تنفس عمیق به کودک میتواند به او در کنترل استرس قبل از مراجعه کمک کند.
آرامبخشهای طبیعی : در موارد خاص، مشاوره با پزشک دندانپزشک درباره استفاده از آرامبخشهای ملایم میتواند مفید باشد.
5. گفتگوی مثبت و انگیزشی
تشویق به صحبت مثبت : والدین باید از جملات منفی درباره دندانپزشکی پرهیز کنند و بر جنبههای مثبت این تجربه، مانند پاداش و احساس خوب پس از درمان، تأکید کنند.
پاداش پس از درمان : بعد از هر ملاقات، دادن یک پاداش کوچک مانند اسباببازی یا خوراکی خوشمزه میتواند به کودکان کمک کند تجربیات مثبتتری از دندانپزشکی داشته باشند.
6. حضور والدین
همراهی در حین درمان : حضور والدین در کنار کودک حین مراجعه به دندانپزشکی موجب احساس امنیت و آرامش او خواهد شد.
حمایت عاطفی : والدین میتوانند با گفتوگوهای آرام و یا خندههای دلنشین، استرس کودک را در طول درمان کاهش دهند.
7. انتخاب دندانپزشک مناسب
دندانپزشک متخصص در کار با کودکان : انتخاب دندانپزشکی که تجربه کار با کودکان را دارد و با ترسهای آنها آشناست میتواند تفاوت زیادی ایجاد کند.
استفاده از زبان ساده : دندانپزشک باید اطلاعات را با زبانی راحت و صمیمی برای کودک توضیح دهد.
8. مراجعات منظم
ایجاد عادت مکرر : برنامهریزی ملاقاتهای منظم با دندانپزشک به کودکان کمک میکند که به محیط عادت کرده و ترسهایشان کاهش یابد.
با استفاده از این روشها، والدین و دندانپزشکان میتوانند فضایی مثبت برای کودکان فراهم کرده و به کم کردن ترس آنها از دندانپزشکی کمک کنند. این کار میتوانند موجب بهبود تجربیات دندانپزشکی و حفظ سلامت دهان و دندان آنها شود.
وظایف کلینیک دندانپزشکی در کاهش ترس از دندانپزشکی
کاهش ترس از دندانپزشکی یک فرآیند پیچیده است و کلینیکهای دندانپزشکی میتوانند با به کارگیری استراتژیهای زیر در این زمینه موثر واقع شوند :

1. ایجاد محیط آرام
طراحی داخلی : طراحی فضایی دلپذیر با رنگهای ملایم و نور مناسب احساس راحتی بیماران را تقویت میکند. اضافهکردن گل و گیاه ، پخش موسیقی ملایم و ایجاد فضایی دلنشین به آرامش بیماران کمک میکند . حتی استفاده از صندلی و مبلمان راحت برای قسمت انتظار میتواند تاثیر بسزایی در افزایش آرامش و راحتی بیمار داشته باشد.
فصل بندی و حریم خصوصی : جدا کردن نواحی انتظار و درمان احساسات منفی ناشی از مشاهدۀ دیگران در حین درمان را کاهش میدهد.
2. آموزش بیماران
اطلاعرسانی شفاف : ارائه توضیحات واضح درباره هر مرحله از درمان، شامل تکنیکها، ابزارها و احتمال احساساتی که بیماران تجربه خواهند کرد، ترسهای ناشناخته را کاهش میدهد.
استفاده از رسانههای بصری : تولید ویدئوهای آموزشی و بروشورهایی که روند درمان را توضیح میدهند، در درک بهتر بیماران بسیار کمککننده است.
3. روشهای آرامبخش
آرامبخشهای خوراکی یا تزریقی : دادن داروهای سبک (مثل آرامبخشهای خوراکی) به برخی بیماران احساس اضطراب آنها را کاهش میدهد.
تکنیکهای تنفس : آموزش تکنیکهای تنفس عمیق و روشهای آرامسازی قبل از درمان کمک میکند تا بیماران استرس کمتری داشته باشند.
4. تکنیکهای ارتباطی مؤثر
گفتگوی صادقانه : برقراری ارتباط صادقانه و غیررسمی با بیماران میتواند اعتماد آنها را جلب کرده و اضطرابشان را تسکین دهد.
پاسخ به سوالات : اجازه دادن به بیماران برای پرسش در مورد نگرانیهایشان و پاسخ دادن به آنها با رویکرد دوستانه و واضح، احساس اطمینان را افزایش میدهد.
5. مشاوره و پشتیبانی عاطفی
گوش دادن فعال : دندانپزشکان باید به نگرانیها و ترسهای بیماران گوش دهند و ثابت کنند که درکشان میکنند.
تعیین نشانههای توقف : معرفی کلمات یا نشانههایی که بیماران میتوانند برای درخواست توقف از آنها استفاده کنند، به آنها احساس کنترل بیشتری میدهد.
6. برنامهریزی و زمانبندی منطقی
کاهش زمان انتظار : تعیین وقتهای منظم و جلوگیری از تأخیر در درمان، استرس را به حداقل میرساند.
مدیریت زمان ویزیت : مراقبتهای کنترلشده و مناسب بین ویزیتها خستگی و اضطراب اضافی را کاهش میدهد.
7. استفاده از تکنولوژیهای پیشرفته
دستگاههای کمدرد و بیحسی : به کارگیری تکنیکهای مدرن مانند «بیحسی با سرعت بالا» و یا روشهایی مانند «لیزر دندانپزشکی» میتواند درد را به حداقل برساند.
تجهیزات دقیق : استفاده از ابزارهای دقیق و کمصدا که موجب میشود بیماران کمتر احساس ناراحتی کنند.
8. تربیت دندانپزشکان
آموزش تخصصی در مدیریت ترس : دندانپزشکان باید در برقراری ارتباط با بیماران مضطرب آموزشهای لازم را دریافت کنند تا بتوانند نیازهای عاطفی و روانی آنها را شناسایی و مدیریت کنند.
9. تجربه مثبت از ویزیتهای پیشین
تشویق به بازگشت : اگر بیماران تجربیات مثبتی از ویزیتهای قبلی خود داشته باشند، احتمال بازگشت آنها به کلینیک افزایش مییابد. توجه به جزئیات کوچک مانند رفتار دوستانه کارکنان و کیفیت درمان نیز نقش بسزایی دارد.
با استفاده از این استراتژیها، کلینیکهای دندانپزشکی میتوانند فضایی مثبت و آرام برای بیماران فراهم کنند که این موضوع میتواند به کاهش ترس و اضطراب آنها منجر شود.
بازی درمانی برای کاهش اضطراب و ترس کودکان

بازی درمانی به کودکان این امکان را میدهد که احساسات و ترسهای خود را بدون قضاوت بیان کنند. از طریق عروسکها یا وسایل بازی، آنها میتوانند داستانهایی بسازند که شامل ترس از دندانپزشکی یا تجربیات مشابه است. این رویکرد به کودکان کمک میکند تا احساسات خود را شناسایی و ابراز کنند.
عوارض ترس از دندانپزشکی و عدم مقابله با آن
ترس از دندانپزشکی و اجتناب مداوم از درمان میتواند به پوسیدگی پیشرفته و شکستگی دندان ، عفونت های لثه و آبسه، از دست رفتن دندان و افزایش درد مزمن منجر شود ؛ همچنین با وخیم تر شدن مشکلات دهان ، هزینه ها و طول درمان بیشتر شده و خطر پیامدهای سیستمیک ( مثلاً بیماری قلبی یا دیابت کنترلنشده ) بالاتر میرود ، ضمن اینکه کیفیت زندگی و اعتماد به نفس بیمار نیز به طور قابلتوجهی کاهش مییابد.
جایگزین مناسب برای افرادی که از تزریق با سوزن میترسند
برای بیماران دارای هراس از سوزن بهجای تزریق با سرنگ میتوان از موارد زیر استفاده کرد :
- بیحسی موضعی به صورت ژل یا اسپری (مثل بنزوکائین)
- سیستمهای جتانژکتور بدون سوزن : با فشار ، مواد بی حسی را وارد میکنند.
- دستگاههای تزریق کنترلشده کامپیوتری (مانند: WAND ) دوز و فشار را بهصورت دقیق تنظیم میکنند.
- در صورت نیاز آرام بخشی استنشاقی با نیتروساکساید یا خوراکی
نتیجه گیری
در نهایت ، ترس از دندانپزشکی نه تنها تجربه درمان را برای بیمار دشوار میکند، بلکه میتواند منجر به عوارض جدی دهان و سلامت عمومی گردد.
با شناسایی علل فیزیولوژیک و روانشناختی این اضطراب و بهکارگیری راهکارهای مدیریتی مانند آرامسازی رفتاری ، تکنیکهای بیحسی بدونسوزن و آرام بخشی هدفمند ، میتوان دسترسی به خدمات دندانپزشکی را تسهیل کرد و کیفیت مراقبت را بهبود بخشید.
مقالات مشابه
در صورت علاقه مندی به مطالعه بیشتر درباره “ترس از دندانپزشکی” میتوانید از مقالات معتبر زیر استفاده کنید :
سوالات متداول ترس از دندانپزشکی
ترس از دندانپزشکی چیست و عوامل ایجادکننده آن چیست ؟
ترس از دندانپزشکی ( دنتوفوبیا ) اضطراب شدید نسبت به درمانهای دندانپزشکی است . اغلب به دلیل تجربیات بد گذشته ، ترس از درد ، احساس عدم کنترل ، یا ترس از سوزن ایجاد میشود.
علائم اضطراب هنگام مراجعه به دندانپزشک چیست ؟
علائم شامل تپش قلب ، تنگی نفس ، تعریق ، لرزش ، حالت تهوع ، خشکی دهان ، مشکل در خواب، و احساس وحشت هنگام فکر کردن به دندانپزشک است.
چگونه میتوانم استرس فرزندم را کاهش دهم ؟
با نمایش روند درمان بهصورت بازی ، تشویق پس از هر جلسه و توضیح ساده و شفاف مراحل.
روشهای طبیعی مقابله با ترس کداماند ؟
تمرین تنفس عمیق ، مدیتیشن کوتاه ، مصرف دمنوشهای آرام بخش و گوش دادن به موسیقی ملایم.
روان شناس چگونه میتواند کمک کند ؟
از طریق رویکرد شناختی – رفتاری و مواجهه تدریجی ، افکار منفی را اصلاح و تحمل موقعیت را افزایش میدهد.
چه اقداماتی پیش از مراجعه برای کاهش استرس مؤثرند ؟
یادداشت پرسشها ، گوش دادن به موسیقی آرام ، انجام ورزش سبک و همراه داشتن یک فرد همراه.
تمرینهای تنفسی مؤثر کداماند ؟
- تنفس دیافراگمی ، تکنیک ۴ – ۷ – ۸ و تنفس متناوب از طریق یک سوراخ بینی.
آیا دندانپزشکی بدون درد واقعیت دارد ؟ ( روش های کاهش درد در دندانپزشکی )
بله ، با بیحسی موضعی پیشرفته، دستگاههای تزریق کنترلشده، سدیشن ( گاز خنده ، داروهای خوراکی یا وریدی ) و لیزر ، دندانپزشکی بدون درد تا حد زیادی ممکن است .(لینک به تزریق بدون درد)
تجربه قبلی بد با دندانپزشکی را چگونه فراموش کنیم ؟
پذیرش احساسات ، یافتن دندانپزشک همدل جدید، مشارکت فعال در درمان ، شروع آهسته ، استفاده از تکنیک های آرامش بخش و در صورت نیاز روان درمانی کمک کننده است.
آیا داروهای خاصی برای کاهش اضطراب قبل از دندانپزشکی وجود دارد ؟
بله ، داروهای آرامبخش خوراکی ( مانند بنزودیازپینها ) ، نیتروس اکساید ( گاز خنده ) و سدیشن داخل وریدی تحت نظارت دندانپزشک یا پزشک میتوانند تجویز شوند.
معمولا بیشتر بچه ها از دندون پزشکی هراس دارند ؛ همه بچه ها بیشتر میترسند ولی بچه های ما که میاوردیم ؛ اسم دندان پزشکی میومدش همیشه با آغوش باز میومدن یعنی هیچ استرسی ...
از ابتدایی که ما وارد شدیم و از خدمات آقای دکتر استفاده کردیم ؛ با جیلو آشنا شدیم و باعث شد به شدت اضطراب دختر منو بیاره پایین این کارتون و حتی ...
جیلو یک ایده فوقالعاده بود. وقتی اولین بار که من دیدم ؛ به خودم گفتم آره همین حلقه گم شده بود.
انیمیشن جیلو ساخته ذهن آقای دکتر بود و بچه ها تونسته بودند با اون ارتباط برقرار کنند و تمام مراحل موقع درمان ...
من از 3 سالگی پیش آقای دکتر لطیفیان میومدم. آقای دکتر لطیفیان و همکاران دوست داشتنی و مهربونشون خیلی خوب مهربون بودند.