دندان‌ های بدو تولد

شیوع دندان های ناتال ( دندان هایی که در بدو تولد حضور دارند ) و نئوناتال ( دندان های که در 30 روز اول رویش می‌یابند ) کم است. حدود 85 درصد دندان های ناتال یا نئوناتال جز دندان های شیری فک پایین هستند. معمولا دندان های نئوناتال یا ناتال به صورت هستند.
بیشتر دندان‌های زود رویش یافته ، بعلت تکامل محدود ریشه ، بسیار لق هستند. بعضی از دندان ها ممکن است به حدی لق باشند که خطر جابجایی و در موارد بسیار نادری احتمال افتادن دندان داخل مجرای تنفسی و خفگی نوزاد دارد. در این مورد ، درآوردن دندان توصیه می‌شود.
کشیدن چنین دندانی ، در صورت لزوم ، عمل ساده‌ای است ، ولی از نظر احساسی برای والدین دشوار می‌باشد. نگهداری دندان های ناتال یا نئوناتال ممکن است برای مادری که می‌خواهد نوزاد خود را با پستان شیر دهد مشکل ایجاد کند.

اگر در ابتدا شیردادن برای مادر بسیار دردناک باشد ؛ استفاده از شیردوش و ذخیره کردن شیر در بطری توصیه می‌شود. با این حال ؛ چنانچه مادر اصرار به شیردادن با پستان خود دارد ، ممکن است نوزاد در مدت نسبتا کوتاهی یاد بگیرد که پستان مادر را گاز نگیرد. به نظر می‌رسد که نوزاد ناراحتی مادر را حس می‌کند و می‌آموزد که از ایجاد ناراحتی اجتناب ورزد.