دندانپزشکی تحت بیهوشی کودکان : راهنمای کاربردی والدین

بیهوشی دندانپزشکی کودکان به مجموعه‌ای از روش‌های دارویی و غیردارویی (از بی‌حسی موضعی و آرام‌بخشی با نیتروس‌اکساید تا آرام‌بخشی عمیق و بیهوشی عمومی) گفته می‌شود که با هدف کنترل درد و اضطراب و فراهم کردن شرایط ایمن و آرام برای انجام درمان های دندانپزشکی در بیماران خردسال به کار می‌رود.

انتخاب سطح مناسب تسکین براساس سن، وزن، وضعیت پزشکی و شدت همکاری کودک تعیین می‌شود و باید مطابق با دستورالعمل‌های انجمن دندانپزشکی کودکان آمریکا American Academy of Pediatric Dentistry در استفاده از بی‌حسی موضعی و مراقبت‌های پیش، حین و پس از آرام‌بخشی باشد.

بیهوشی دندانپزشکی کودکان از نظر ایمنی، باید توسط متخصص بیهوشی واجد صلاحیت و در محیطی که از نظر تجهیزات، نیروی انسانی و شرایط اورژانسی آمادگی کامل دارد، انجام شود.

1. تهوع و استفراغ : از رایج‌ترین عوارض پس از بیهوشی است، به‌ویژه در ساعت‌های اولیه پس از به‌هوش آمدن.
2. خواب‌آلودگی و بی‌حالی : کودک ممکن است برای چند ساعت خواب‌آلود، گیج یا کمی بی‌حال باشد که طبیعی است و معمولاً بدون مداخله برطرف می‌شود.
3. سرگیجه یا عدم تعادل : به‌خصوص هنگام بلند شدن یا راه رفتن پس از بیهوشی، که با استراحت بهبود می‌یابد.
4. تحریک‌پذیری یا بی‌قراری : برخی کودکان ممکن است پس از به‌هوش آمدن کمی ناآرام یا بدخلق باشند.
5. خشکی یا گلودرد : در صورت استفاده از لوله تنفسی، ممکن است کودک بعد از بیهوشی احساس گلودرد یا سرفه خفیف داشته باشد.